بودای خندان بر اساس یک راهب عجیب چینی چاق قرن نهم، به بخشی جدایی ناپذیر و مهم از بودیسم تبدیل شده است. او از اهالی Fenghua در چین بود و نام بودایی او Qieci بود. او همیشه به عنوان مردی با شخصیت دوست داشتنی و شاد در نظر گرفته می شد.
در بودیسم، اصطلاح بودا به معنای روشن فکر یا بیدار است. بودایی ها بر این باورند که چندین شخصیت وجود داشته اند که به عنوان بودا از آنها یاد می شود. در فولکلور آسیایی، بودای خندان به خاطر طبیعت همیشه خندان، راضی و دوست داشتنی اش شناخته می شود. یکی از باورهای رایج ادعا می کند که مالیدن شکم بودای خندان باعث رفاه و خوش شانسی می شود.
این باید دلیلی باشد برای اینکه مجسمههای بودای خندان در معابد، خانهها و رستورانها بهعنوان باور مجسمهای که رضایت و فراوانی را همزمان به همراه میآورد، دیده شوند. بودای خندان همچنین یک پارچه یا یک کیسه کتان (که هرگز خالی نمی شود) حمل می کند که پر از اقلام گرانبها از جمله گیاهان برنج (به معنی ثروت)، شیرینی برای کودکان، غذا یا حتی رنج های دنیا است. بودای خندان همچنین به عنوان حامی افراد ضعیف، فقیر و کودکان شناخته می شود. تصاویر و مجسمه ها ، بودای خندان را به عنوان یک راهب سرگردان به تصویر می کشد که در حالی که غم و اندوه و رنج را از مردم این جهان می گیرد به اطراف سفر می کند.